Μάραθο εκ του… Μαραθώνος

Η ευλογημένη Ελληνική ύπαιθρος – Κίσσαμος Χανίων 

Προς αναζήτηση μάραθων

Μάραθο εκ του… Μαραθώνος

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το μάραθο σύμβολο μεγάλης επιτυχίας και σίγουρα οφείλει το όνομά του στη νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών στον Μαραθώνα το 490 π.Χ.

Ο Πλίνιος επίσης πίστευε ότι τα φίδια τρώνε μάραθο για να αλλάξουν δέρμα, ενώ οι Κινέζοι και οι Ινδοί το θεωρούσαν ισχυρό αντίδοτο για το δάγκωμα των ερπετών και ιδιαίτερα των σκορπιών.  Ο αυτοκράτορας Καρλομάγνος ήταν εκείνος που αξιοποίησε και διέδωσε τα περισσότερα αρωματικά βότανα και χορταρικά στην Ευρώπη. Με δική του διαταγή σε όλους τους κήπους φυτεύτηκε μάραθο, γιατί πίστευε ότι ασκεί μια μαγική προστασία από τα κακά πνεύματα.

Το μάραθο, άγριο και ανεξάρτητο καθώς είναι, μπορείτε να το συναντήσετε συχνά σε χέρσα χωράφια και σε σχισμές βράχων, αλλά το αγαπημένο τους μέρος είναι οι κοίτες και οι όχθες των ποταμών, μιας και αγαπά την υγρασία.

Τα άγρια μάραθα συλλέγονται από τον Δεκέμβριο έως και τον Απρίλιο.  Τον Μάιο και τον Ιούνιο τα φύλλα τους γίνονται πολύ σκληρά και αναπτύσσουν στο εσωτερικό τους κάμπιες, πράγμα που τα κάνει ακατάλληλα προς βρώση.  Μπορείτε όμως τους καλοκαιρινούς μήνες να συλλέξετε τους σπόρους τους, οι οποίοι είναι εξίσου αρωματικοί και εμπλουτίζουν θαυμάσια τα αρτοσκευάσματα.

Πως διατηρούνται;

            Αν αγοράζετε μάραθα σε ματσάκια, φροντίζετε να είναι πάντοτε πολύ δροσερά.  Μπορείτε να τα κόψετε σε πολύ μικρά κομμάτια και να τα αποξηράνετε σε δροσερό μέρος, μακριά από τον ήλιο, πάνω σε βαμβακερή πετσέτα.  Φυλάξτε τα σε βάζα που κλείνουν καλά, μακριά από υγρασία, και σίγουρα θα διατηρήσουν όλο το άρωμά τους.

            Φρέσκα φύλλα μάραθου αλλά και χοντροκομμένες φέτες της ρίζας του μπορείτε να αποθηκεύσετε στην κατάψυξη, αφού τα ζεματίσετε σε ζεστό νερό.  Τα άγρια μάραθα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι έχουν ηπιότερη γεύση από τα καλλιεργημένα.

Αρωματικό στην κατσαρόλα

            Το μάραθο έχει γράψει μια λαμπρή πορεία στην παραδοσιακή ελληνική κουζίνα.

            Το σκουροπράσινο και ευωδιαστό μάραθο είναι το χαϊδεμένο παιδί της κουζίνας των Κυκλάδων και της Κρήτης σε αξεπέραστες συνταγές!  Όλες δείγματα μια λιτής αλλά νόστιμης κουζίνας.  Μαγειρεμένο με χταπόδι και πράσινες ελιές, με σουπιές και σπανάκι δίνει έναν τόνο έντασης στην «κέρινη» υφή του δεύτερου.

            Πιάτα κλασικά της φημισμένης κρητικής κουζίνας θεωρούνται τα σαλιγκάρια με τα μάραθα, οι μαραθόπιτες αλλά και τα μαυρομάτικα φασόλια με μάραθο και σπανάκι.

            Αν πάλι θέλετε να προσθέσετε γεύση και άρωμα σε ψητά λιπαρά ψάρια, μπορείτε να τοποθετήσετε μερικά φρέσκα φύλλα μάραθου ως υπόστρωμα στην ψησταριά σας.  Όταν αυτά αρχίσουν να σιγοκαίνονται, θα προσθέσουν στη σάρκα των ψαριών ένα ξεχωριστό και ασυνήθιστα αρωματικό τόνο.

            Χρησιμοποιήστε τους σπόρους του μάραθου για να αρωματίσετε πράσινες ελιές, όπως άλλωστε έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες «εις ανάμνηση του Μαραθώνα».

            Αλλά και για κάτι πιο δημιουργικό, δεν έχετε παρά να τους εμπλέξετε στο παιχνίδι με τη ζύμη ενός ψωμιού, φτιαγμένου με ψιλοκομμένη λιαστή ντομάτα.

Εκτός κουζίνας

Και επειδή η τροφή μπορεί να είναι και φάρμακο, σημειώστε με προσοχή τις ωφέλιμες ιδιότητες του μάραθου και εκμεταλλευτείτε τις πλήρως.

            Το μάραθο ανοίγει την όρεξη, είναι γαλακτογόνο, σταματά τα φουσκώματα και ευνοεί την γρήγορη χώνευση των λιπαρών τροφών.

            Οι γυναίκες παλαιότερα έφτιαχναν ένα δυνατό ρόφημα με σπόρους μάραθου, το αναμείγνυαν με γιαούρτι και μέλι και παρασκεύαζαν μια μάσκα για την αναζωογόνηση του γερασμένου δέρματος.

            Τόσο οι σπόροι όσο και η ρίζα του δρουν καταπραϋντικά κατά της δυσπεψίας, πράγμα που ήταν γνωστό ήδη από το Μεσαίωνα.

            Είναι διουρητικό και το ρόφημα των σπόρων του μάραθο χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση της άμμου από τα νεφρά αλλά και για αποτοξινωτική δίαιτα του συκωτιού.

Συνταγές με μάραθο:

Μαραθόπιτες Χανίων